Europese steun voor Grenspark Groot-Saeftinghe

Het Grenspark Groot-Saeftinghe vloeit voort uit de Vlaams-Nederlandse lange termijnvisie (2001) voor het Schelde-estuarium. Hierin kwamen beide regeringen overeen om de verdieping van de Westerschelde en de natuurcompensatie in de Hedwige- en de Prosperpolder gepaard te laten gaan met grensoverschrijdend natuurbeheer. Via de ontwikkeling van het Grenspark Groot-Saeftinghe wil men innovatie en duurzame ontwikkeling in het grensgebied bevorderen.

Ecologisch waardevol
Onder de noemer Groot-Saeftinghe zullen verschillende natuurgebieden met elkaar worden verbonden. Het gaat om het Verdronken Land van Saeftinghe, het Hedwige-Prosperproject, Doelpolder Noord en Midden, Schor Ouden Doel, Paardenschor, Prosperpolder Zuid en Nieuw-Arenbergpolder. Sommige gebieden passen in het Sigmaplan, andere horen bij de ontwikkeling van het havengebied Antwerpen. Doelpolder Noord en Midden behoren zowel tot het Sigmaplan als tot de ontwikkeling van het havengebied. Door die gebieden via natuurontwikkeling te verenigen, ontstaat een aaneengesloten natuurkern van 4500 hectare. De ecologische waarde van zo’n uitgestrekte groene kern is veel groter dan die van vele versnipperde gebieden.

Samenwerkingssubsidie
Na een gezamenlijke aanvraag in april 2015, zette het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO) onlangs het licht op groen. Via het Europese subsidieprogramma voor Vlaams-Nederlandse samenwerking (Interreg Vlaanderen-Nederland) reikt het een subsidie uit ter waarde van 1,4 miljoen euro. De totale kostprijs van Grenspark Groot-Saeftinghe bedraagt 2,8 miljoen euro.

Concrete maatregelen
Het grenspark wordt een uitgekiend leefmilieu voor specifieke doelsoorten, zoals de vleermuis of de rugstreeppad. ‘Grondbroeders’ krijgen extra broedgelegenheden. Het landschapspark zal idealiter aansluiten bij bestaande natuurgebieden in de gemeentes Hulst, Beveren en Sint-Gillis-Waas. Een nieuwe Vlaams-Nederlandse organisatie zal toezien op de ontwikkeling van het park.