Het Zennegat is een plaats in Mechelen waar de Zenne samenvloeit met het Kanaal Leuven-Dijle, de Dijle en de Nete. Waar vroeger bootslepers voor hun paarden zorgden, vinden kunstenaars en muzikanten vandaag inspiratie.

Eeuwenlang woonden aan het Zennegat families van ‘lijnlopers’ of bootslepers. Met sterke trekpaarden en een lang touw trokken ze zeilboten door de wirwar van waterlopen. Het beroep werd van vader op zoon doorgegeven. Maar naarmate meer boten een motor kregen, kozen jonge bootslepers steeds vaker voor een andere toekomst. Op de dijken ruimden de paarden plaats voor wandelaars en fietsers, en het idyllische gehuchtje werd een oord voor non-conformistische kunstenaars en muzikanten.

Jazzmuziek

Een van de bekendste Zennegatbewoners was de Mechelse tekenaar en schilder Frans Croes. Hij was tot zijn dood in 2011 verliefd op het dorpje aan het water en had er ook zijn atelier. Een van zijn buren, jazz- en improvisatiemuzikant André Goudbeek, noemde in 2005 een cd naar het Zennegat. Vandaag is het pittoreske plaatsje vooral een trekpleister voor wandelaars en fietsers.

Het Zennegat was lange tijd een schuiloord voor kunstenaars en muzikanten

De verschillende dijken die er samenkomen, bieden een ruime waaier aan recreatiemogelijkheden. Eind 2011 werd over de Zenne een vaste brug geplaatst voor fietsers en voetgangers, en over het Kanaal Leuven-Dijle kwam in 2013 een beweegbare brug. Met de komst van de blauwe fietsbruggen in Heindonk, Walem en Rumst is fietsen in het waterrijke gebied nog makkelijker en leuker.

Landschap herstellen

Onder invloed van handelaars en schippers werd de omgeving van de Zenne lange tijd ingepolderd. De rivier kwam in een keurslijf van hoge dijken te liggen. In 2008 herstelde Natuurpunt het cultuurhistorische landschap: de oude Zennebedding werd aangepakt en populierenbossen ruimden plaats voor meer natuurlijke elzen- en wilgenbroekbosjes. 

De uitvoering van het Sigmaplan creëerde nieuwe kansen voor de natuur rond het Zennegat; er zal prachtige getijdennatuur ontstaan. En er werd hard gewerkt om de waterkwaliteit in de waterlopen te verbeteren. Vandaag zorgen rietkragen, graslanden, ruigten en bosjes voor een open landschap dat kunstenaars doet dromen en dat de bootslepers weer zouden herkennen.