2525 smienten, 322 bonte strandlopers, 51 tureluurs … De maandelijkse watervogeltelling in Doelpolder Noord voor het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek leverde dit keer 10.589 watervogels op. Tellers Stijn Baeten en Wout De Rouck spotten bovendien 43 verschillende soorten.
Van oktober tot maart voeren vrijwilligers zes tellingen uit in deze streek. Dat gebeurt in het kader van internationaal onderzoek om de populatiegrootte van de verschillende soorten watervogels op te volgen. In Europa en Noord-Afrika vinden er simultaan tellingen plaats om trends te kunnen afleiden. Op 22 november telde vrijwilliger Jean Maebe in Doelpolder Noord, Schor Ouden Doel en Paardenschor ook ruim 10.000 waad- en watervogels. Het record was gevestigd!
Eten en rust
Hoe die opmerkelijke cijfers te verklaren zijn? Doelpolder Noord heeft heel wat troeven voor watervogels: veel voedsel, voldoende rust, een combinatie van verschillende gebieden en biotopen (zowel polders als slikken en schorren) … Door het brakke water (een mengeling van zoet en zout) zie je hier zowel vogels die in zoute milieus verblijven, als soorten die van zoet water houden. Heel wat vogels overwinteren in het gebied, zoals de lepelaar en groenpootruiter. Maar er zitten ook trekvogels. Die houden hier halt op weg naar het zuiden. Johan Baetens van Natuurpunt Waasland: “Zonder gebieden als deze zouden de vogels tijdens de trekperiode een eind verder moeten vliegen om de nodige reserves op te doen. De aantallen die hier geteld worden, illustreren dus mooi het internationale belang van dergelijke gebieden.”
Uniek natuurgebied
De vele troeven van Doelpolder Noord zijn recente ontwikkelingen. Het gebied is een van de Sigmagebieden op de grens van Vlaanderen en Nederland. Die hebben we zo ingericht dat er nuttige getijdennatuur tot bloei komt: we hebben het bodempeil verlaagd, kreken en plassen aangelegd en het waterpeil opgetrokken. Op die manier trekken we zeldzame plant- en diersoorten aan. Ook het beheer gebeurt met de natuur in het achterhoofd: in de zomer grazen runderen het gebied af, gevolgd door een maaibeurt net voor de winter, waardoor er veel jonge grasscheuten beschikbaar zijn in de winter en het vrije uitzicht van de vogels niet belemmerd is. Zo kunnen ze roofdieren van ver zien aankomen.
Die combinatie van factoren is maar in heel weinig gebieden in grote mate aanwezig. En die waarde wordt in de toekomst nog versterkt. In het grensgebied komt namelijk het Grenspark Groot-Saeftinghe tot ontwikkeling, dat onder meer Doelpolder Noord en het Verdronken Land van Saeftinghe zal omvatten. Het resultaat: één hoogwaardig, robuust natuurgebied.
Benieuwd naar de resultaten van de laatste watervogeltelling? De hele lijst vind je hier.