Getijdenhaventje wordt jachthaven

Het oude getijdenhaventje in Lillo is dringend aan vernieuwing toe en ligt bovendien pal op het nieuwe dijktracé rond het Scheldedorp. Het zal daarom verhuizen naar de westkant van het fort, buiten de dijk. Plezierboten zullen er aanmeren in een gloednieuwe jachthaven. De slikken en schorren die daardoor deels verdwijnen, worden elders gecompenseerd.

Op en neer

Bij een getijdenhaven valt de invloed van eb en vloed erg op. Sommige getijdenhavens, zoals die van Lillo, komen bij laag water zelfs helemaal droog te staan. Schepen kunnen er enkel bij hoogwater in- of uitvaren. Schippers houden best de lengte van de aanleglijnen goed in het oog wanneer ze aanmeren, het niveauverschil kan immers stevig oplopen.

Modderpret

Het getijdenhaventje is dus al even als jachthaven in gebruik, maar vandaag verkeert het in slechte staat. Verschillende plezierbootjes nemen er dagelijks een modderduik. De fundering van het haventje is bovendien verzakt. Herstellingswerken zouden grote kosten met zich meebrengen, niet de beste oplossing dus. Daar komt nog bij dat de haven nogal ongelukkig ligt op de nieuwe dijk die Lillo beter moet beschermen tegen overstromingen.

Daarom is het aangewezen om het haventje te dempen en een nieuwe jachthaven met plaats voor dertig boten aan te leggen aan de westkant van het fort, buiten de nieuwe Sigmadijk. Zo komt ook de vijfhoekige stervorm van het bastion beter tot zijn recht. Aanslibbing wordt vermeden doordat de vaargeul meer naar de Schelde gericht zal zijn.

Beroepsschepen kwamen in Lillo onder meer kolen laden en lossen, maar ook munitie en explosieven.

Nieuwe slikken en schorren

De nieuwe jachthaven zal een klein deel van het natuurgebied Galgeschoor in beslag nemen. De slikken en schorren die daardoor verdwijnen, worden gecompenseerd met nieuwe getijdennatuur tussen de elektriciteitscentrale aan de Scheldelaan en de brandweerkazene van Lillo. Die zone wordt ontpolderd, waardoor het getij er vrij spel krijgt.